ليفتراك ماشيني صنعتي است كه براي بالا بردن و جابجايي مواد و مصالح در مسافت هاي كوتاه استفاده مي شود. ليتفراك در اوايل قرن بيستم به وسيله شركت هاي مختلف از جمله كمپاني توليدات انتقال قدرت كلارك و كمپاني توليدات بالابري ييل و تاون اختراع شد. ليفتراك ها تبديل به ابزاري ضروري در فعاليت هاي توليدي و انبارداري شده اند. بر اساس آمار، تنها در سال 2013 بيست توليدكننده برتر ليفتراك در جهان حدود 944 هزار دستگاه به ارزش 30.4 ميليارد دلار به فروش رساندند.
كاربردهاي عمومي ليفتراك
ليفتراك ها براي حمل بار در حداكثر وزن معين و مركز ثقل مشخص به كار گرفته مي شوند. چنين اطلاعاتي توسط توليدكننده روي پلاكي درج مي شود، و بارها نبايد از اين مشخصات تجاوز كنند. يكي از ويژگي هاي مهم ليفتراك اين است كه بايد داراي فرمان حركت چرخ باشند. فرمان ليفتراك قابليت جهت دهي در گوشه هاي تنگ را افزايش مي دهد، هر چند تفاوت هاي قابل توجهي نسبت به تجربه معمول رانندگان با ديگر ماشين هاي چرخ دار دارد.
كنترل و قابليت هاي ليفتراك
هيدروليك ليفتراك يا از طريق اهرم هايي كه مستقيما روي سوپاپ هيدروليك تأثير مي گذارند، و يا به وسيله محرك هاي كنترل برقي با استفاده از اهرم هاي كوچك تر، كنترل مي شوند. روش دوم، به طراحان ليفتراك آزادي عمل بيشتري در طراحي ارگونوميك مي دهد.
ليفتراك ها در انواع و ظرفيت هاي بار متعددي موجود هستند. در يك انبار معمولي، بيشتر ليفتراك ها داراي ظرفيت باري بين يك تا پنج تن هستند. ليفتراك هاي بزرگتر ظرفيت بالا بردن بار تا وزن 50 تن را هم دارند كه براي كاربردهايي همچون حمل كانتينرهاي سنگين استفاده مي شوند.
از جمله رايج ترين انواع ليفتراك، مي توان به ليفتراك دستي، ليفتراك برقي، ليفتراك ديزلي و ليفتراك دوگانه سوز اشاره كرد.
با توجه به اينكه در صورت استفاده نادرست و عدم رعايت نكات ايمني ممكن است آسيب هاي جدي به راننده ليفتراك و بارها وارد شود، استانداردها و دستورالعمل هاي ايمني خاصي براي استفاده از ليفتراك ها تهيه شده اند. همچنين راهكارهاي جانبي ديگري نيز براي كاهش خطرات ناشي از ليفتراك به وجود آمده است.
ليفتراك ماشيني صنعتي است كه براي بالا بردن و جابجايي مواد و مصالح در مسافت هاي كوتاه استفاده مي شود. ليتفراك در اوايل قرن بيستم به وسيله شركت هاي مختلف از جمله كمپاني توليدات انتقال قدرت كلارك و كمپاني توليدات بالابري ييل و تاون اختراع شد. ليفتراك ها تبديل به ابزاري ضروري در فعاليت هاي توليدي و انبارداري شده اند. بر اساس آمار، تنها در سال 2013 بيست توليدكننده برتر ليفتراك در جهان حدود 944 هزار دستگاه به ارزش 30.4 ميليارد دلار به فروش رساندند.
كاربردهاي عمومي ليفتراك
ليفتراك ها براي حمل بار در حداكثر وزن معين و مركز ثقل مشخص به كار گرفته مي شوند. چنين اطلاعاتي توسط توليدكننده روي پلاكي درج مي شود، و بارها نبايد از اين مشخصات تجاوز كنند. يكي از ويژگي هاي مهم ليفتراك اين است كه بايد داراي فرمان حركت چرخ باشند. فرمان ليفتراك قابليت جهت دهي در گوشه هاي تنگ را افزايش مي دهد، هر چند تفاوت هاي قابل توجهي نسبت به تجربه معمول رانندگان با ديگر ماشين هاي چرخ دار دارد.
كنترل و قابليت هاي ليفتراك
هيدروليك ليفتراك يا از طريق اهرم هايي كه مستقيما روي سوپاپ هيدروليك تأثير مي گذارند، و يا به وسيله محرك هاي كنترل برقي با استفاده از اهرم هاي كوچك تر، كنترل مي شوند. روش دوم، به طراحان ليفتراك آزادي عمل بيشتري در طراحي ارگونوميك مي دهد.
ليفتراك ها در انواع و ظرفيت هاي بار متعددي موجود هستند. در يك انبار معمولي، بيشتر ليفتراك ها داراي ظرفيت باري بين يك تا پنج تن هستند. ليفتراك هاي بزرگتر ظرفيت بالا بردن بار تا وزن 50 تن را هم دارند كه براي كاربردهايي همچون حمل كانتينرهاي سنگين استفاده مي شوند.
از جمله رايج ترين انواع ليفتراك، مي توان به ليفتراك دستي، ليفتراك برقي، ليفتراك ديزلي و ليفتراك دوگانه سوز اشاره كرد.
با توجه به اينكه در صورت استفاده نادرست و عدم رعايت نكات ايمني ممكن است آسيب هاي جدي به راننده ليفتراك و بارها وارد شود، استانداردها و دستورالعمل هاي ايمني خاصي براي استفاده از ليفتراك ها تهيه شده اند. همچنين راهكارهاي جانبي ديگري نيز براي كاهش خطرات ناشي از ليفتراك به وجود آمده است.
ليفتراك برقي